-tak,że jesteś nie wdzięczną zdzirą!-syknąłem,rzuciłem tacę z jelenimi nogami i wypowiedziałem zaklęcie-
rursus in memoriam eius
Z moich palców wydobyło się jaskrawo niebieskie światło i wniknęło do głowy Cirystal bezpowrotnie zwracając jej pamięć(Cirystal i nie wnerwiaj mnie że znowu straciłaś pamięć)Cirystal złapała się za głowię
i spojrzała na mnie i uśmiechnęła się
-Kirito!!-rzuciła mi się w ramiona-zaraz przecież cię...znowu pamiętam
-brawo-odrzekłem urażony,odepchnąłem ją od siebie,rzuciłem szmatkę na ziemię i wyszedłem na zewnątrz
<Cirystal?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz