Jellal usiadł koło mnie. Ja oparłam głowę o jedo ramię. Jedna łza poleciała mi po policzku.
-Co się stało?-zapytał Jellal
-No bo... Ja odeszłam z tej sfory... Ale to było kiedyś. I wtedy mój brat maltretował mnie dosłownie. Bił, poniżał, śmiał się. Przytuliłam się do Jellala.-Kocham cię.-Dodałam.
Jellal odgarnął moje włosy, po czym pocałował mnie lekko w policzek.
-Spokojnie, to już mineło. Jak jeszcze raz to zrobi... To wpierdolę mu w ryj.
Przytuliłam się do niego jeszcze mocniej.
-I wtedy Zara powiedziała że jestem do niczego, że jestem zwykłą dziwką i że jstem nic nie warta. Ale ja wiem że ona kłamała. Ona mnie kocha, napewno! Nugat ją pewnie dręczył, ona mnie kocha... Ona jest silna i, i da radę! Nugat się zmieni, i będzie jak dawniej... Jellal...
-Tak?
-Naucz mnie sztuki walki.... Proszę....
<<Jellal? hahaha, to wpadłeś xd>>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz