Od Luny Cd Atos

Odwróciłam się w jego stronę popatrzyłam się zła na niego po czym odwróciłam się i ruszyłam przed siebie.Deszcz powoli ustawał, na niebie pojawiały się gwiazdy. Wciąż słyszałam że on za mną idzie, odwróciłam się.
- Weź lepiej odejdź.
- Nie chce mi się.
- Znajdź sobie jakąś robotę lub idź spać.
- Nie..
- Odejdź..Warknęłam
Nic nie odpowiedział tylko gapił się na mnie jak na jakąś kosmitkę.
-Jak sobie chcesz . Mruknęłam z chytrym uśmieszkiem i ruszyłam biegiem przed siebie. Biegłam tak jakiś czas nie wiedziałam dokąd, ale jedynie by go zgubić.Po pewnym czasie obejrzałam się do tyłu nie biegał zbyt szybko. Usiadłam nad jakąś rzeczką i wpatrywałam się w nią przez chwilę. Usłyszałam szelest to był on.
-Jeszcze ci się nie znudziło??. Fuknęłam
-Nie, ale może już nie biegaj.
-Wcale tak szybko nie biegłam, potrafię biec o wiele szybciej.
Po patrzyłam w niebo, zaczęło się rozjaśniać
-Już świta. Powiedział Atos
-No co ty?.Fuknęłam
Atos wybuchnął śmiechem.
-Uważaj bo ci żyłka pęknie. Rzuciłam wściekła
-Mhm..
-Długo masz zamiar za mną łazić??
- Noo..
-Hmm to może byś się na coś przydał.
- Co mam zrobić. Stanął na baczność.
-Zaprowadź mnie do założyciela sfory.
- Robi się
Pomyślałam: Cóż to za dziwak ??, Co on sobie myśli??,, Ale co najmniej na coś się przyda.Ruszył przodem ja szłam tuż za nim.
Mam nadzieję że mnie przyjmą do sfory,ale to chyba nie jest najlepszy pomysł raczej by tego prędzej czy później pożałowali. Nikt mnie tu nie zna co mi szkodzi, ale chyba raczej nie zagrzeję tu dłużej miejsca.Ech dobra raz się żyje, jakoś to będzie. Szłam pogrążona w swoich myślach z ponurą miną.


<Atos, Rubin??>